Het werd, zoals beloofd, inderdaad de ‘Juno’ van het 38e IFFR. ‘Trainspotting’-regisseur Danny Boyle trekt alles uit de kast in dit vrolijke coming of age-verhaal over een jongen uit de sloppenwijken van Mumbai. De achttienjarige Jamal staat op het punt om de Indiase equivalent van ‘Lotto Weekend Miljonairs’ te winnen, maar wordt beschuldigd van vals spel omdat de host van het programma niet begrijpt hoe een schooier het zo ver kan schoppen. ‘Slumdog Millionaire’ neemt ons aan de hand van de vragen mee naar Jamal’s jeugd.Kleurrijk
Boyles interpretatie van India is kleurrijk en dynamisch. Hij heeft goed gekeken naar Meirelles’ ‘City of God’. Met een aanstekelijk ritme vliegt hij door de dampende steegjes van Bombay en liefdevol strijkt de camera over vuilnisbelten en volgeparkeerde straten. De opzwepende soundtrack doet de rest.
Het verhaal is simpel: jongen ontmoet meisje, jongen verliest meisje, jongen krijgt meisje. Gelukkig laat Boyle slechts minimaal de beloofde Bollywoodinvloeden toe en blijft het aantal melodramatische clichés beperkt.
Stront
Slumdog Millionaire is origineel en optimistisch, zoals in de hilarische scène waar de nog jonge Jamal letterlijk door de stront gaat om een handtekening van zijn idool te krijgen. De keerzijde is dat de film nauwelijks stilstaat bij het leed aan de onderkant van de snel ontwikkelende Indiase samenleving (dat het met Jamals broer Salim een stuk minder goed afloopt zullen we snel vergeten). Het beeld dat Boyle schetst is zo rooskleurig dat het onderliggende thema - de aanklacht tegen de sociale immobiliteit - nauwelijks aan de orde komt. Dat neemt niet weg dat hij een zeer charmante film heeft afgeleverd waar je makkelijk verliefd op wordt.
No comments:
Post a Comment